رفع نشت نفت با پراکنده ساز های شیمیایی:آیا درمان بدتر از بیماری است؟
رفع لکه های نفتی با پراکنده سازهای شیمیایی برای برای ماهی خاردار اروپایی مضر است.پژوهش جدیدی که, 6 جولای 2013 در نشست جامعه زیست شناسی تجربی والنسیا ارائه شد, نشان داد که پراکنده ساز های شیمیایی اگرچه ممکن است مشکلات آلودگی برای حیوانات سطح را کاهش دهند, اما باعث افزایش آلودگی عمق آب و کاهش توانایی ماهی ها و دیگر موجودات در مقابله با چالش های زیست محیطی می شود.
برای اولین بار تیمی از محققین با رهبری پروفسور گی کیغو از دانشگاه برست فرانسه تاثیر پراکنده سازهای شیمیایی نفت را برکارایی ماهی خاردار اروپایی در مقابل چالش های محیط زیستی مشاهده کردند.
محققان با یک تردمیل آبی آزمایش چالش شنایی را, شبیه آنچه در آزمایش های تشخیص پزشکی انسان مورد استفاده قرار می گیرد طراحی کرده,و حداکثر کارایی ماهی خاردار اروپایی را در شنا کردن, تحمل کردن هیپوکسیا و مبزان حساسیت گرمایی را اندازه گرفتند و آنها را به عنوان نشانگرهایی از توانایی ماهی ها در مقابل احتمالات طبیعی تجزیه تحلیل کردند.
سپس آنها به مدت 48 ساعت ماهی را درمعرص نفت پراکنده نشده, نفت بصورت شیمایی پراکنده شده و پراکنده ساز به تنهایی قرار دادند.در طول 6 هفته متوالی آنها رشد هر ماهی, و سپس دوباره کارایی هر ماهی خاردار را در شنا کردن و چالش های آزمایشی تجزیه تحلیل کردند.
مواجهه با نفت قرار گرفتن بر توانایی ماهی در برابر افزایش دما, کاهش اکسیژن و یا شنا کردن در مقابل جریان ها اثر گذاشت, و این اثرات با پراکنده سازی نفت بشدت بیشتر شد. پراکنده سازها به تنهایی اثری بر توانایی ماهی درمقابل چالش های آزمایشی نداشتند.
پروفسور کیغو گفت:"لکه های نفتی که به ساحل می رسند برای توریست ها و موجوداتی که در خط ساحلی زندگی می کنند خوب نیستند. رفع لکه های نفتی مشکلاتی را که بر حیوانات سطح مانند (پرنده ها و پستانداران دریایی) تاثیر می گذارد را از بین می برد یا کاهش می دهد.از سوی دیگر پراکنده سازی نفت آلودگی ستون آبی و موجوداتی که آنجا زندگی می کنند را افزایش می دهد."
اگرچه استفاده از پراکنده سازها در دریا ممکن است تاثیرات اقتصادی و زیست محیطی رسیدن لکه نفتی به ساحل را کاهش دهد, این نتایج نشان می دهد که انتخاب پاسخ برای مقابه با نشت نفت معاوضه ای است بین انتخاب تاثیرات بر سطح یا در ستون آب 'که هر کدام مزایا و مضرات خاص خود را دارد.
